Η ΓΝΩΣΤΗ ΔΕΞΙΑ

            Μια κοινωνία θα μπορούσαμε να πούμε πως χαρακτηρίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό, απ’ τον τρόπο που συμπεριφέρεται η νεολαία της. Πόσο μάλιστα όταν στη σημερινή εποχή και με την εξέλιξη της τεχνολογίας, δεν υπάρχει η δικαιολογία της άγνοιας. Η νεολαία, είναι αυτή που πρέπει να διδαχθεί από τα γεγονότα του παρελθόντος και μην επαναλάβει τα ίδια επικίνδυνα, και σε πολλές περιπτώσεις μοιραία, λάθη.

            Όμως, το μεγαλύτερο κομμάτι αυτής της νεολαίας είναι βυθισμένο σε αναχρονιστικές αντιλήψεις και ξεπερασμένες λογικές και τείνει να κάνει ακριβώς τα ίδια λάθη με τις προηγούμενες γενιές, τα οποία λάθη ήταν καταστροφικά για το σύνολο των ανθρώπων.  

            Η γενική συνέλευση του τμήματος της Νομικής Κομοτηνής στις 18/10, είναι μια επιβεβαίωση πως πλέον τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και το μέλλον δυσοίωνο. Στη συγκεκριμένη συνέλευση, παρατηρήθηκαν φαινόμενα που μας παραπέμπουν σε άλλες εποχές και άλλα καθεστώτα. Η προσπάθεια φίμωσης της πλειοψηφίας των φοιτητών ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Όλοι μας, όπου και αν ανήκουμε, πρέπει να σεβόμαστε την άποψη και τις αποφάσεις της πλειοψηφίας, αν βέβαια θέλουμε να ξεφύγουμε από τον πυθμένα της κοινωνικής εξαθλίωσης. Και όταν η νεολαία, η βάση κάθε κοινωνίας, συμπεριφέρεται κατ’ αυτό τον τρόπο τότε η ελπίδα για κάτι καλύτερο δείχνει να σβήνει.

            Τα γεγονότα αυτά είναι απλώς το επιστέγασμα των ενεργειών, μιας κατά τα άλλα ‘’δημοκρατικής’’ παράταξης, που στην προσπάθεια της να μείνει ζωντανή, αναβιώνει φαινόμενα παρακράτους. Ένα παρακράτος που δεν απέχει πολύ από την ιδεολογία της, καθώς είναι γνωστές αυτού του είδους οι κινήσεις του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου. Άλλωστε, οι περισσότεροι δεν ξεχνούν τις τακτικές ορισμένων ανθρώπων, που κάτω απ’ τον πολιτικό μανδύα της δεξιάς ενήργησαν κατά του ελληνικού λαού. Φαινόμενα παρακράτους, βίας και καταπάτησης των δικαιωμάτων δεν είναι πρώτη φορά που εμφανίζονται από την παράταξη της Ν.Δ, τη Δ.Α.Π-Ν.Δ.Φ.Κ. Πολλές φορές κατά το παρελθόν το φοιτητικό κίνημα είχε να αντιμετωπίσει τους τραμπούκους που η δεξιά έβαζε στα πανεπιστήμια, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να καταστρέψει το φοιτητικό κίνημα.

            Η συγκεκριμένη παράταξη μέσα σε ένα γενικότερο παραλήρημα, έχει ταχθεί κατά της βίας απ’ όπου και αν προέρχεται. Οι πράξεις της όμως και οι λογικές της δείχνουν εντελώς το αντίθετο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την κεκαλυμμένη ακροδεξιά στα πανεπιστήμια. Μια ακροδεξιά που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες, τις ανάγκες και τον φόβο μιας κοινωνίας που δείχνει να παραπαίει. Μια ακροδεξιά που προσεγγίζει τους πάντες όχι με βάση την επίδειξη του πολιτικού της υπόβαθρου, ένα ζήτημα βέβαια που δεν τους συμφέρει,  αλλά με βάση την προσωρινή διασκέδαση των φοιτητών. Και αν βγάλεις όλα αυτά παρουσιάζεται το πραγματικό πρόσωπο της ακροδεξιάς που με λογικές παρακράτους και φίμωσης, διατηρείται στο προσκήνιο.

            Τώρα, περισσότερο από ποτέ, η συγκεκριμένη ‘’γνωστή’’ δεξιά, πρέπει να τοποθετηθεί εκεί που ανήκει. Στο παρελθόν. Είναι στο χέρι όλων μας να δείξουμε τον δρόμο, ώστε φαινόμενα σαν της Γ.Σ της Νομικής Κομοτηνής να μην ξανασυμβούν. Η άγνοια δεν αποτελεί δικαιολογία και όλοι είμαστε υπεύθυνοι για το μέλλον. Πρέπει όλοι να συμμετέχουμε αν θέλουμε να υπάρξει ένα υγιές αύριο, χωρίς τραμπούκους και με τη δυνατότητα να μπορεί ο καθένας να εκφράσει την άποψη του χωρίς να φοβάται. Γιατί αυτό ήταν, είναι και θα είναι το μεγαλύτερο όπλο της δεξιάς. Ο φόβος…

            Υ.Γ.:  Κάποιο ισχυρίστηκαν ότι είναι διαφορετικοί από τους ομοίους τους και καταδίκασαν την βία από όπου κι αν προέρχεται . Άραγε αυτήν τη φορά θα την καταγγείλουν ; Άραγε αυτήν τη φορά θα βγάλουν έντυπο υλικό λέγοντας πως στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα ή θα βάλλουν κάποιον ακροδεξιό υπερασπιστή του νόμου (Μιχάλη Αρβανίτη μετέπειτα βουλευτή Χ.Α. ) να υπερασπιστεί την δικιά τους έκδοση του «νόμος και τάξη» , όπως έπραξαν πριν από μερικά χρόνια σε ένα σχολείο της Πάτραςκάτω από την κάλυψη , του μανδύα  της πρωτοπόρας νεολαίας ;